Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΓΑΙΔΑΡΟΣ
«Είναι κουτό το αφεντικό μου, σκέφτηκε μια μέρα. Θα γλιτώναμε αρκετό δρόμο αν περνούσαμε μέσα από το ποτάμι».
Και επειδή ο κύριος του συνήθιζε να κοιμάται πάνω στο αμάξι, ο πονηρός γάιδαρος αποφάσισε μια μέρα να περάσει μέσα από το νερό, και όχι από το γεφύρι. Και μια και δυό, βγήκε από τον μεγάλο δρόμο και κατηγόρησε προς το ποτάμι.....
Εκείνη την ημέρα το αμάξι ήταν φορτωμένο με αλάτι. Έτσι όταν το αμάξι μπήκε στο νερό, αρκετό από το αλάτι έλιωσε, και ο γάιδαρος έμεινε ενθουσιασμένος.
« Μπράβο μου!» είπε στον εαυτό του « Αυτό θα κανω κάθε μέρα. Θα περνώ μέσα από το ποτάμι».
Το αφεντικό του, που κοιμόταν, δεν πήρε τίποτα είδηση. Την άλλη μέρα ο χωρικός φόρτωσε το αμάξι του με σφουγγάρια, και όταν ξεκίνησε από την πολιτεία.τον πήρε ο ύπνος.
Ο πονηρός γάιδαρος αποφάσισε να περάσει πάλι από το ποτάμι.... Όμως, αυτή την φορά την έπαθε. Γιατί τα σφουγγάρια δεν έλιωσαν, όπως το αλάτι. Έγινε το αντίθετο. Ρούφηξαν πολύ νερό και... το φορτίο έγινε τόσο βαρύ, που ο γάιδαρος δεν μπορούσε να σύρει το αμάξι και έμεινε στη μέση στο ποτάμι....Ο χωρικός ξύπνησε σε μια στιγμή, είδε τι συμβαίνει κι έβαλε τις φωνές.«Ποιος σου είπε, παλιογάιδαρε να ρθεις από το ποτάμι; φώναξε.
Πήδηξε στο νερό, έσπρωξε το αμάξι κι ύστερα από πολύ κόπο κατάφερε να το βγάλει στην άλλη όχθη. Εκεί, ξύλοφόρτωσε το γαιδαρο που...δέχτηκε το ξύλο χωρίς να βγάλει άχνα.
« Για να μάθεις να μην κανείς του κεφαλιού σου! Για να μάθεις άλλη φορά να πηγαίνεις από το γεφύρι. Νομίζεις ότι εσυ είσαι πιο πονηρός από τους ανθρώπους;
Και από την άλλη μέρα, ο πονηρός γάιδαρος πήγαινε υπομονετικά ως το γεφύρι και από κει περνούσε στην απέναντι στην απέναντι όχθη.
Το πάθημα του είχε γίνει μάθημα.