Ο ΤΡΑΓΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΕΠΟΥ 

Μια φορά κι έναν καιρό, μια αλεπού τριγύριζε νύχτα σε όλο το χωριό, αναζητώντας τροφή σε κανένα κοτέτσι. Όμως μέσα στο στο σκοτάδι της νύχτας, έπεσε σε ένα πηγάδι αφύλακτο. Μέχρι να ξημερώσει φώναζε, και έκλαιγε, για αυτό που την βρήκε. Το πρωί ένας τράγος, έψαχνε να βρει νερό για να πιεί, και ήρθε στο πηγάδι. Καθώς έσκυψε για να πιεί νερό, το είδε βαθύ και είπε.

-πολύ βαθύ το βλέπω, πως θα τα καταφέρω να πιω νεράκι δροσερό; 

Η πονηρή αλεπού τον άκουσε, και συνέλαβε μια ιδέα!

- φίλε τράγο, το πηγάδι έχει πολύ δροσερό νεράκι, άμα θες να πιεις πηδά, και μετά θα ανέβουμε μαζί.

Ο τράγος δεν το πολυσκέφτηκε, δίνει έναν πήδο, και νά τος μέσα στο πηγάδι. Ήπιε, ήπιε νερό, το ευχαριστήθηκε, και ξεδίψασε.

- τώρα πως θα βγούμε από εδώ; ρώτησε ο τράγος.

-Α! Μην στεναχωριέσαι, θα πατήσω στην πλάτη σου, θα σκαρφαλώσω θα βγω, και αμέσως θα τραβήξω και εσένα.

Ο τράγος συμφώνησε, και έκανε όπως ακριβώς του είπε η αλεπού. Έτσι η πονηρή σκαρφάλωσε, και πήδηξε έξω από το πηγάδι.

- κυρά αλεπού, τώρα να με βοηθήσεις σειρά σου. Είπε ο τράγος από το βάθος του πηγαδιού.

- κύρ τράγε, εγώ πως να σε τραβήξω; είμαι μικροκαμωμένη, εσυ είσαι μεγαλόσωμος, και πολύ βαρύς, είπε η αλεπού. 

- περισσότερο μυαλό από τις τρίχες, που έχεις στο πηγούνι σου αν είχες, θα σκεφτόσουν πρίν κατέβεις, πως θα ανέβεις....είπε η πονηρή αλεπού γελώντας, και έφυγε αφήνοντας τον φτωχό τράγο μέσα στο πηγάδι. Έμεινε ο καημένος, ώρες πολλές στο πηγάδι έως ότου, ο τσομπάνης τον άκουσε να φωνάζει, και κατάφερε να τον βγάλει.

Αίσωπος.

Κ.Μ