Ο ΨΕΥΤΗΣ ΒΟΣΚΟΣ
Ο ψεύτης βοσκός
Ήταν μια φορά ένα αγόρι που το έλεγαν Πέτρο, και ζούσε με τους γονείς του στην πλαγιά ενός λόφου. Οι γονείς του όπως και οι περισσότεροι κάτοικοι στο χωριό, ήταν αγρότες και κτηνοτρόφοι. Όλοι φρόντιζαν τα πρόβατα τους , και όταν ο Πέτρος έγινε δέκα χρόνων, θεωρήθηκε αρκετά μεγάλος, ώστε να πηγαίνει τα πρόβατα για βοσκή. Ο Πέτρος βαριόταν εύκολα, και το έβρισκε αυτό πολύ κουραστικό. Έτσι έκανε διάφορα για να διώξει την βαρεμάρα του, και να διασκεδάζει. Ανέβαινε στα δέντρα, κυνηγούσε τα πρόβατα, πετούσε πέτρες, όμως τίποτα από όλα αυτά δεν τον διασκέδαζε για πολλές μέρες. Έτσι μια μέρα που σκεφτόταν τι να βρει για να διασκεδάσει, του ήρθε μια ιδέα! Ανέβηκε στο ψηλότερο δέντρο, και άρχισε να φωνάζει προς το χωριό.β
- Λύκος, λύκος, βοηθειααα!
Ένας χωρικός άκουσε, και ειδοποίησε τους άλλους χωρικούς, και αφού πήραν αξίνες, τσάπες, τσουγκράνες, έτρεξαν προς το λιβάδι που ήταν ο Πέτρος. Πήγαν για να κυνηγήσουν τον λύκο, και να σώσουν το κοπάδι. Όταν έφτασαν εκεί βρήκαν τον Πέτρο ψηλά στο δέντρο, να γελάει και τα πρόβατα να βόσκουν ήσυχα ήσυχα. Ήταν πολύ ενοχλημένοι μαζί του. Το βράδυ εκείνο η μάνα του τον μάλωσε, και τον έστειλε νηστικό για ύπνο. Για λίγο καιρό, η ζωή κυλούσε κανονικά στο χωριό, και οι άνθρωποι ξέχασαν το συμβάν. Ο Πέτρος είχε το μυαλό του στα πρόβατα, ώσπου μια μέρα γύρισε στα παλιά. Πήρε ένα ξύλο, άρχισε να το χτυπάει δυνατά και να φωνάζει!
- Λύκος, λύκος, βοήθειαααα!
Ένας χωρικός άκουσε πάλι τον Πέτρο, ειδοποίησε και τους άλλους, πήραν τσάπες, αξίνες, φτυάρια, και έτρεξαν να σώσουν τα πρόβατα και το αγόρι. Φανταστείτε την έκπληξη τους όταν πήγαν και είδαν τα πρόβατα να βοσκούν ήσυχα ήσυχα, και τον Πέτρο να κάθεται σε ένα βράχο, και να γελάει ασταμάτητα. Το βράδυ εκείνο, η μάνα του τον μάλωσε και τον έστειλε να κοιμηθεί νηστικό. Για λίγες μέρες οι άνθρωποι στο χωριό, συζητούσαν για την συμπεριφορά του Πέτρου, αλλά σιγά σιγά το ξέχασαν και όλα πήραν την φυσιολογική τους πορεία. Ο Πέτρος αποφάσισε να συμπεριφέρεται,καλά, και να μην αναστατώνει τους ανθρώπους. Ένα απόγευμα ο Πέτρος που βρισκόταν στο λιβάδι με τα πρόβατα, πρόσεξε πως μερικά ήταν νευρικά, και έτρεχαν από εδώ και από εκεί. Ο Πέτρος δεν ήξερε την αιτία της παράξενης συμπεριφοράς τους. Ανησύχησε και αποφάσισε να ανεβεί στο δέντρο, και να κοιτάξει γύρω. Αυτό που είδε τον έκανε σχεδόν να πέσει από το δέντρο. Υπήρχε ένας μεγάλος λύκος, που κυνηγούσε τα πρόβατα. Ο Πέτρος δεν μπορούσε να βγάλει φωνή, τότε άρχισε να φωνάζει.
- Λύκος λύκος λύκοοοος!
Στο χωριό ένας γέρος άκουσε τον Πέτρο.
- Αχ! Πάλι ο Πέτρος, είπε κουνώντας το κεφάλι του.
- Τι συμβαίνει; ρώτησε ένας άλλος χωρικός.
- Είναι πάλι ο Πέτρος!
-Αυτό το αγόρι, πρέπει να είναι το κέντρο της προσοχής! Πρόσθεσε ακόμα ένας.
Κανένας δεν πίστεψε αυτή τη φορά πως υπάρχει πραγματικά λύκος, και κανένας δεν πήρε φτυάρι, τσάπα, αξίνα, και να τρέξει κοντά στον Πέτρο. Αργότερα όταν κάποιος άλλος πήγε να αναλάβει την βοσκή, βρήκε νεκρά τα πρόβατα, και τον Πέτρο ακόμα πάνω στο δέντρο, να φωνάζει ότι τώρα ήταν πραγματικός λύκος. Ο Πέτρος έμαθε το μάθημα του «πως αν λέμε πάντα ψέματα, οι άνθρωποι θα σταματήσουν να μας πιστεύουν και στην συνέχεια όταν λέμε την αλήθεια, και πραγματικά χρειάζεται να μας πιστέψουν δεν θα το κάνουν»
Αισώπου μύθος
Διασκευή: Καρακιτσιου Μ.
Ευχάριστου με που μας διαβασατε
